Brama Mostowa

Zwana pierwotnie Przewoźną lub Promową. Swą nazwę zawdzięcza przeprawie przez Wisłę, przy której się znajdowała. Obecną nazwę przyjęła od mostu stałego zbudowanego w latach 1497-1500 przez Piotra Postilla z Budziszyna. Brama zbudowana została w 1432 r. przez Hansa Gotlanda (budowniczego wieży przy farze staromiejskiej). Od innych bram nadwiślańskich różni się blankowaniem i zaokrąglonymi kształtami dostosowanymi do obrony przed ogniem artyleryjskim. Oprócz funkcji obronnych służyła głównie do celów komunikacyjnych i kontrolnych. Na bramie zachowały się metalowe tablice, na których umieszczono informacje o najwyższych stanach wody na Wiśle od XVI-XIX w.

Brama Klasztorna

Jedna z ośmiu bram, jakie w średniowieczu broniły dostępu na teren Starego Miasta. Wzniesiona w I połowie XIV w., nadbudowana została w jednej ćwierci XV wieku w związku z wprowadzeniem i upowszechnieniem się broni palnej. Nazwę swą zawdzięcza stojącemu tuż przy niej do XVII w., poza murami miejskimi, klasztorowi Benedyktynek ze szpitalem i kościołem pw. Ducha Świętego, od którego zwana bywa niekiedy Bramą Świętego Ducha. Jest to szeroka brama typu flandryjskiego, z umieszczoną w ostrołukowej wnęce podnoszoną broną, za którą znajdował się otwór zwany kaszownikiem, służący do rażenia nacierającego wroga po ewentualnym sforsowaniu brony. Za kaszownikiem znajdowała się właściwa brama z masywnymi wrotami, które od strony miasta można było dodatkowo wzmocnić belkami wpuszczonymi w specjalne łożyska w murach bocznych. Od XIX w. po przebudowie i podwyższeniu brama zaczęła pełnić funkcje mieszkalne.

Brama Żeglarska

 

Jedna ze staromiejskich bram toruńskich wychodzących na nadbrzeże wiślane, zamykająca ulicę o tej samej nazwie. Zbudowana w połowie XIV w. była kiedyś podobna do pozostałych bram nadwiślańskich. Z powodu licznych zmian swe pierwotne elementy zachowała tylko we fragmentach. Znaczenie obronne

DALEJ ->

FLISAK ->

KOŚCIOŁY ->

KRZYWA WIEŻA->

MURY->

RATUSZ->

ZAMKI->